Męski Manzo

Pamiętacie wzór Manzo?
Erę temu zapowiadałam, że zrobię dla synka:) I zrobiłam. :) Był nawet trochę noszony, jednak synek przeobraził się w Syna w bardzo krótkim czasie, więc sweterek sobie leży.
Żal, bo się przy nim nakombinowałam.
Oryginał wygląda tak:

Nie kupowałam wzoru, robiłam ze zdjęcia. Okazało się, że najwierniej fakturę oddaje przerabianie 4 oczek gładkim prawym i jedno oczko francuzem. I nawet udało mi się dobrać fajne guziki:)

Przepraszam za jakość zdjęć. Robione komórką, dodawane w komórce. Jak widać, dekolt mnie pokonał. Zrobiłam zwyczajnie źle, nabrałam potem oczka, by naprawić błąd, w szczegółach jest to widoczne ale na ludziu nie rzucało się w oczy, zwłaszcza, że włóczka ciemna. To chyba kolor prussia blue z malabrigo.

Teraz niestety pozostaje mi sprucie i szukanie kolejnych motków w tym odcieniu, bo zamarzył mi się sweterek dla mua. Zobaczyłam wczoraj Tuptupa i się zakochałam. Tzn. Tuptupa kocham od dawna niezmiennie, ale miała na sobie takie cudo.

 Nie wiem kiedy zrobię, ale zrobię. Na razie męczę lniany topik z drżeniem rąk, czy to, co wymyśliłam będzie się nadawało do noszenia.:)

Aha, i pokombinowałam z kolorami bloga, żeby lepiej się czytało? Pomogło?

:)

No i zapomniałam o metryczce
Wzór: Manzo
Włóczka: Malabrigo arroyo prussia blue
Zużycie... hm, nie pamiętam... 3-4 motki? 3:) Zanotowałam na ravelry:)
Druty: 3,75 robione ścisło.
I dziękuję Tup za motywacyjnego kopa do pisania :*