Osiołkowi w żłoby dano...

W jednym piękną babyalpakę silk, z której robi się Dhalia (i będzie się robić do sądnego dnia chyba) a w drugim len, bo przecież lato i upały, no i coś letniego by się przydało.

Prawda jest taka, że nie mam w co rąk włożyć, bo przydałoby się ich kilka par.
Czyli - wróciłam:)

Było fajnie, choć trafiliśmy chyba na 2 tygodnie najbrzydszej pogody wakacyjnej tego roku. Kocham polskie morze, choć bywa kapryśne. Nie przeszkadza mi zimna woda (kąpałam się w 14 stopniach - powietrze miało za to aż 15 stopni, co dla mnie - zwierza ciepłolubnego jest wyczynem, więc chwalę się na prawo i lewo:), kocham fale, piasek, kamienie, bursztyny, ciszę i spokój:) Nie cierpię tylko rozdartych, paskudnych mew:) Zresztą już tęsknię za tamtym chłodem, zaraz po powrocie do domu pogodzie się odwidziało i znów żar leje się z nieba.

Z frontu robótkowego:
- Dhalia robiła się i nadal robi w ślimaczym tempie - kocham tę włóczkę, więc nie wiem o co cho i już nawet nie wnikam... kiedyś się zrobi:);
- Sihaya jest zrobiona w 3/4;
- zrobiłam letni topik, który tak spodobał się mojej mamie, że dostała go w prezencie urodzinowym... fotki wkrótce, bo nie zdążyłam zrobić, w weekend będzie okazja:)
- upadłam chyba na głowę, bo zaczęłam letnie lniane wdzianko... na drutach 2,5mm... przy moim rozmiarze i tych drutach potrwa to do następnego lata zanim skończę...
Mam już jednak patent na len, żeby w robocie był przyjaźniejszy - uprać przed rozpoczęciem robotki i wymiętolić:) Wtedy jest mięciutki:) Na razie jednak leci pierwszy 300-metrowy motek, więc jeszcze trochę się pomęczę.

Chcecie fotorelację z urlopu, czy od razu jakiś udzierg?
Pozdrówki serdeczne dla wszystkich czytaczy i podglądaczy:)