Pruciowa epopeja

Jakieś fatum prucia mnie dopadło.

Najpierw Dahlia... okazało się, że dokupione motki maja inny kolor a ja rękaw prawie kończę... żeby się tak pruło jak robiło... Z mozołem, skończyłam.
Zdjęć pokazać nie ma jak, bo padł w domu komp. padł na amen, części drogie, będzie reanimowany we wrześniu, jak się okaże, że po kupieniu książek i wszystkich szkolnych rzeczy zostanie jeszcze jakaś kasa do zagospodarowania.

Potem len... cieniutki len, który robi się koszmarnie, bo jak drut - na drutach 2,5mm możecie sobie wyobrazić... Po zrobieniu jednego motka wpadłam na pomysł, żeby wyprać motki przed zwinięciem i takoż poczyniłam. Po wyschnięciu tarmosiłam te włókna ile się dało, tarłam, obijała o wannę... efekt zadowalający, pokochałam len BCgarna miłością wieczną.
Tyle tylko, że po przerobieniu doszłam do wniosku, że oczka są źle rozliczone i całość... idzie do prucia. Czeka na zmiłowanie, bo jak sobie pomyślę o unicestwieniu 2 tygodni pracy, to mię żałość zbiera...

Zabrałam się w ostatnich dniach za chustę Color Affection.
Wszystko bomba, włóczka bossska, malabrigo arroyo to pieszczota dla rąk.
Poszło szybciutko, wersja większa, fingering... ale we wzorze namotane, jak sie okazało dziś. Zrobiona sekcja pierwsza, druga, kawałek trzeciej... i zorientowałam się, że źle zrozumiałam wzór, więc włoczki zabraknie...
Było więc prucie trzeciej sekcji i nadrabianie prutego kawałka, już poprawnie.
Ale coś kłębków zaczęło za szybko ubywać a ja z robotą w lesie...
Policzyłam ilość pasków na ravelry u dziewczyn i okazało się, że wszystkie lecą z mniejszą wersją...
Kombinowałam...czy dokupić motków, czy pruć. No i będzie prucie globalne, prawie do zera, bo z obecnej wersji chusta wyszłaby bardzo kosztowna i w zasadzie byłaby już kocem a nie chustą...
Jestem więc niepocieszona...